Oorlogen

934 TANKGRACHT

1942 - De tankgracht vanaf de Waelbrug (ca. 1980)

Vrijwel direct nadat de Duitsers Nederland hadden bezet zijn ze begonnen met het opbouwen van een kust verdedigingssysteem.
Met name de riviermondingen moesten goed verdedigd kunnen worden.
Daarom werd rondom Hoek van Holland een verdedigingsgebied aangelegd om een eventuele invasie van de vijand vanuit zee af te kunnen slaan. Aan de landzijde van dit gebied werden ter bescherming tankgrachten gegraven.

Het graafwerk aan deze tankgrachten is in 1942 begonnen en was eind 1943 gereed. Er werden twee tankgrachten aan gelegd. De eerste rond Hoek van Holland en de tweede rond ’s-Gravenzande waardoor ongeveer het hele grondgebied van deze gemeente binnen deze tankgracht kwam te liggen.

De grachten hadden een zig-zagvorm, waren ongeveer twintig tot dertig meter breed en soms wel vier meter diep.
Langs de grachten was voor schootsveld een brede strook land vrij gemaakt van bebouwing en werden mijnenvelden aangelegd met op diverse punten bunkersopstellingen.
Er waren een paar doorgangen waar extra versterkingen lagen. Binnen dit vestinggebied waren duizenden Duitse soldaten gelegerd. Er stond luchtafweergeschut (flak) met zoeklichten en op bepaalde plaatsen waren zogenaamde drakentanden aangelegd. De tankgrachten zijn in de oorlog nooit gebruikt.

Deze tankgrachten waren na de oorlog een groot obstakel. Eerst moesten de mijnenvelden opgeruimd worden (door Duitse krijgsgevangenen) en moest het land geëgaliseerd worden. Daarna moesten de brede en diepe grachten nog gedempt worden. Het duurde dan ook nog tot 1948 voordat alles gereed was en de grond weer voor de tuinbouw in gebruik kon worden genomen.