Voorheen werden de overledenen begraven in de kerk of op het kerkhof. In 1827 gaven Gedeputeerde Staten opdracht tot de aanleg van een begraafplaats buiten de bebouwde kom. In 1829 werd begonnen met de werkzaamheden aan de Commandeurskade. Het perceel werd 3,5 meter opgehoogd en er werd een stenen opbaarhuisje bij gebouwd. Er kwamen o.a. familiegraven van de families Biemond, De Koning, en Van der Kade. Ook tegenwoordig vinden daarin soms nog bijzettingen plaats
Er zijn weinig gegevens bekend over het aantal begrafenissen tot 1870. Grote aantallen werden begraven tijdens de cholera epidemie van 1849 en de pokken epidemie van 1871. Langzamerhand raakte de begraafplaats vol. In 1920 drong de gezondheidscommissie uit Naaldwijk er op aan een nieuwe begraafplaats in te richten. Ondanks een verzoek van de gemeente is de Oude begraafplaats geen beschermd monument geworden.