De stroken grasland tussen de Maaslandse vlieten waren te smal om bedijkt te worden. Wel werd het onbedijkte land verkaveld. De boeren uit de omgeving hadden hier hun hooiland of pachtten het. Het hooi stond bekend om zijn goede kwaliteit en werd vaak gebruikt voor zieke koeien omdat het zo kruidig was. Het was wel een nadeel dat er geen paarden of machines konden worden gebruikt vanwege de drassige bodem. Dit betekende maaien met een zeis en hooien met een hooivork, maar ook afvoeren met een schuit.
In 1572 staan op de kaart van Potter nog twee boerderijen aangegeven. Tijdens de inundatie vanwege het beleg van Leiden (1574) zijn waarschijnlijk de laatste boeren vertrokken. Op het ogenblik zijn de Vlietlanden eigendom van Natuurmonumenten, die de bloemrijke graslanden door vrijwilligers laat maaien .