Op 1 februari 1953 woedde er op de Noordzee een zware noordwesterstorm. Tegelijk was het springtij waardoor de zee hoog stond en enorme golven op de kust beukten. Door dat natuurgeweld braken op de Zuid-Hollandse eilanden en in Zeeland veel dijken en verdronken meer dan 1600 mensen.
De ‘s-Gravenzandse duinen hadden het toen ook zwaar te verduren. De woeste zee sloeg grote stukken duin weg. Bij slag Beukel was in de smalle duinstrook een diepe bres geslagen, er was nog maar 20 meter duin over en de Duitse bunkers lagen bloot.
Door met man en macht zandzakken in het gat te gooien kon op het nippertje worden voorkomen dat de duinen doorbraken. Als dat gebeurd was zou bijna het hele Westland onder water zijn gelopen.
Om dat in de toekomst te voorkomen heeft het Hoogheemraadschap Delfland in 1963 aan de binnenzijde van de duinen een zware dijk aan laten leggen.
In 2018 is door het Hoogheemraadschap een herdenkingsmonument op slag Beukel opgericht voor de mannen die destijds het gat in het duin hebben gedicht.