Het Staelduin is in de middeleeuwen grafelijk jachtterrein. Een duinmeijer hield er toezicht op de stroperij en de illegale houtkap. Deze functionaris was ook boer en woonde in het huis waar nu de boswachter van het Zuid-Hollands landschap woont.
Deze huidige boerderij is waarschijnlijk tussen 1750 en 1800 gebouwd en had destijds een rieten dak en het interieur bevat nog tegeltableaus uit de bouwtijd. Deze hoeve met bijbehorende landerijen werd in 1913 gepacht door de heer Weterings, afkomstig uit het Noord-Brabantse Raamsdonksveer.
Hij had een gemengd bedrijf, dat wil zeggen hij hield koeien en had bouwland aan de westzijde van het bos. De bij de boerderij behorende koestal dateert waarschijnlijk uit het einde van de 19e eeuw. Hierin is nu het bezoekerscentrum “D’ Oude Koestal” gevestigd.
Op het erf van de boerderij werd door de boeren, als bijverdienste, een theeschenkerij geëxploiteerd voor de vele bezoekers die van dit enige bos in het Westland kwamen genieten.